ในฐานะที่เป็นนักเขียนเรื่องศิลปะในประเทศไทย ดิฉันพบว่าคนไทยมีความ
ภูมิใจในการพัฒนาศิลปะซึ่งเติบโตอย่างเงียบเชียบแม้ว่าเส้นทางนั้นกระจ่างชัด
ดิฉันเป็นนักเขียนที่พบปะกับศิลปินหลายท่าน ได้พูดคุยและแลกเปลี่ยนข้อมูล
เกี่ยวกับผลงานศิลปะและการจัดผลงานศิลปะในอาร์ทแกลเลอรี่และลานแสดง
ผลงานสาธารณะ งานศิลปะทางภาคเหนือของประเทศไทยเติบโตเบ่งบาน
เพราะว่าสถาบันการศึกษาสนับสนุนโครงการศิลปะประจำภูมิภาคหลาย
โครงการ งานศิลปะเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมและความเป็นอยู่ดีของชุมชน
การศึกษาพยายามที่จะพัฒนาและนำเสนอผลงานต่อชุมชน

เป็นที่น่ายินดีที่ศิลปินไทยมีงานนิทรรศการศิลปะในหลายๆประเทศและบาง
กลุ่มจัดทัวร์ไปยังสถานที่ต่างๆ เช่นในสหรัฐอเมริกา จีน เยอรมนีและญี่ปุ่น
นอกเหนือจากการเขียนภาพ การปั้นประติมากรรมและภาพพิมพ์ งานของ
ศิลปินยังรวมไปถึงดนตรีและการแสดงอีกด้วย จะเห็นได้ว่าโอกาสที่ดีทำให้มี
การแลกเปลี่ยนความคิด ร่วมมือกันทำงานและพัฒนาผลงานไปได้อย่าง
มากมาย ในจังหวัดเชียงใหม่ "ถนนศิลปิน" เป็นโครงการที่อยู่ในระหว่างการ
ดำเนินการซึ่งใช้เวลาอีกสักพักหนึ่งก่อนที่คนจะรู้จักมากกว่านี้ แต่ว่าในจังหวัด
เชียงรายชุมชนศิลปินได้มีการจัดตั้งไว้แล้วอย่างแข็งแกร่งเมื่อหลายปีมาแล้ว
เราจะเห็นแผนที่จังหวัดเชียงรายบอกถึงทางไปบ้านศิลปินที่มีชื่อเสียงและห้อง
แสดงผลงานศิลปะต่างๆ โดยเฉพาะอาจารย์ถวัลย์ ดัชนีที่เป็นหนึ่งในศิลปิน
แห่งชาติที่เปิดบ้านที่เรียกว่า "บ้านดำ" ที่ผู้มาเยือนสามารถชมผลงานศิลปะได้
มีสถานที่เด่นอีกแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงรายคือวัดร่องขุ่นซึ่งออกแบบและ
ก่อสร้างโดยศิลปินที่มีชื่อเสียงอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ และทีมงาน เมื่อ
ไม่กี่เดือนก่อนวัดแห่งนี้ได้รับความเสียหายเนื่องจากแผ่นดินไหวที่จังหวัด
เชียงราย คนไทยจำนวนมากในประเทศไทยและในต่างประเทศต่างให้ความ
สนใจในข่าวนี้เป็นพิเศษและบางคนเดินทางไปยังสถานที่จริงเพื่อดูวัดที่
เสียหายและบริจาคเงินเพื่อบูรณะสิ่งก่อสร้างที่สวยงามแห่งนี้

เป็นความจริงที่ว่าความขัดแย้งทางการเมืองของประเทศไทยแบ่งแยกคนไทย
ออกเป็นฝ่ายต่างๆ เช่นกลุ่มเสื้อเหลือง และกลุ่มเสื้อแดงแต่ศิลปินไม่สามารถ
เลือกข้างอย่างเปิดเผยได้เพราะพวกเขาใช้ทุกสีในการสร้างสรรค์ผลงาน ดิฉัน
เขียนเรื่องเกี่ยวกับศิลปะในประเทศไทยมาหลายปีและดิฉันเห็นศิลปะที่
สวยงามมากมายและชีวิตจริงของศิลปินที่ผลิตผลงานเหล่านี้ ดิฉันได้ตระหนัก
ว่าศิลปินที่เรียนระดับบัณฑิตศึกษาในมหาวิทยาลัยสามารถนำเสนอและพัฒนา
ผลงานได้ดีเพราะมีความรู้พื้นฐานดีในทฤษฎีศิลปะและการฝึกปฏิบัติ ในฐานะที่
เป็นอาจารย์สอนศิลปะ พวกเขาใช้ความรู้สอนนักเรียนนักศึกษา ศิลปินที่ดิฉัน
รู้จักจะนำผลงานทางศิลปะ วิถีชีวิตท้องถิ่นและสถานที่ๆพวกเขาเติบโตขึ้นมา
งานเทศกาล งานพิธีต่างๆ การแข่งขันและการแสดงนิทรรศการเป็นเหตุการณ์
ที่ศิลปินได้แสดงผลงานต่อประชาชน พวกเขามีโอกาสแสดงวิธีการทำงานและ
การตลาดเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับภาพลักษณ์และสนับสนุนการทำงาน
ร่วมกัน สิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถจะพลาดได้เลยคือสถานที่ทำงานที่เหมาะสมซึ่ง
ศิลปินชาวไทยเต็มใจที่จะทำงานร่วมกับศิลปินคนอื่นๆ วัดวาอารามและโรงแรม
เลิศหรูดูจะเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับเรื่องนี้เพราะถือว่าเป็นแหล่งทำงานหลักของ
มีการร้องขอศิลปินที่มีชื่อเสียงทำการเขียนภาพฝาผนัง ปั้นพระพุทธรูปและรูป
ปั้นอื่นๆ ภายในวัด บางครั้งได้รับความช่วยเหลือเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย
ศิลปินไทยต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองตั้งแต่เริ่มแรก

ศิลปินจำเป็นต้องมีใจที่เปิดกว้างและปรับตัวได้ง่ายในหลายๆสถานการณ์ต้อง
พัฒนาผลงานต่อไปอีกเรื่อยๆ แลกเปลี่ยนความคิดกับศิลปินคนอื่นและนำเสนอ
ตนเองสู่สังคม สิ่งที่ดูยากลำบากนั้นจะเป็นเรื่องง่ายดายกว่าสำหรับศิลปินที่มี
ประสบการณ์ทำตัวเป็นสื่อกลางเพื่อเชื่อมโยงผู้คน

การทำงานของศิลปินไม่สามารถวัดด้วยเงินทองหรือมูลค่าทางธุรกิจเพราะ
เส้นทางของศิลปินอาจจะช้ากว่าอาชีพอื่น ทั้งศิลปินที่จบปริญญาตรีและ
ปริญญาโทจากมหาวิทยาลัย และก็ยังมีศิลปินที่สะสมประสบการณ์ทำงานจริง
ศิลปินทั้งหมดสามารถแสดงผลงานในห้องแสดงผลงานศิลปะ สตูดิโอและ
ร้านอาหารที่มีการแสดงดนตรี ศิลปินแทบทั้งหมดยินดีต้อนรับผู้มาเยี่ยมชมที่
สตูดิโอที่บ้าน จะเห็นได้ว่าไม่ว่าห้องจะเล็กหรือใหญ่ก็สามารถใช้เป็นห้อง
ทำงานและห้องจัดแสดงงานได้ด้วย ศิลปินที่อยู่ในสถาบันการศึกษาจะมีการ
ติดต่อกับศิลปินท้องถิ่นและนักลงทุนที่เข้าใจและจัดที่พักสำหรับศิลปิน
พิพิธภัณฑ์ที่มีงานแสดงตลอดทั้งปี

แต่อย่างไรก็ตามการสนับสนุนจากรัฐเป็นสิ่งจำเป็นในการดำเนินการและ
บำรุงรักษาโครงการทางศิลปะต่างๆ ตัวอย่างดีๆที่ขอยกมาที่นี้คือศิลปินมุสลิม
จากภาคใต้ของประเทศไทย อาจารย์เจ๊ะอับดุลเลาะห์ เจ๊ะซอเหาะ ดิฉันเขียน
เรื่องของงานจัดวางองค์ประกอบและงานภาพเขียนของเขาไปเมื่อต้นปีที่ผ่าน
มา เขาพานักศึกษาศิลปะจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ไปเยี่ยมชมสถานที่
เขาเคยจัดแสดงผลงานในจังหวัดเชียงใหม่และเชียงราย ในช่วงเวลานี่ที่มี
ความขัดแย้งทางการเมืองที่รุนแรงและซ้ำซ้อนทางภาคใต้ของประเทศไทย
งานของเขาถูกนำเสนอในรูปแบบที่เรียบง่ายและชัดเจนเพื่อสื่อสารโดยใช้
ศิลปะเป็นวิธีที่ทรงพลังในการสื่อสาร ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้ติดตามความฝัน
ของเขาและหวังว่าสันติสุขจะเกิดขึ้นในประเทศไทยเสียที การเมืองเป็นเรื่อง
ซับซ้อนแต่หลายครั้งก็ง่ายกว่าที่ปรากฎให้เห็น เราสามารถจินตนาการไปถึงวิธี
ที่เขาตั้งใจจะนำเสนอโลกของมุสลิม นั่นคือตัวต้นแบบและการเชื่อมต่อที่เขา
ตั้งใจจะทำให้เห็นถึงความสุขที่อยู่ในใจ