วิศเวศ วัฒนสุข
แรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์งานศิลปะ
  จานีน ยโสวันต์

เป็นโอกาสอันดีสำหรับดิฉันที่ คุณวิศเวศ วัฒนสุข เดินทางมาจังหวัด
เชียงใหม่ระหว่างวันที่ 24-26 ตุลาคม 2563เพื่อถวาย "พระมหามุนีศรี
มงคล" พระพุทธรูปที่มีแบบพระพักตร์ของพระจักรพรรดิ เขาได้ออกแบบ
และจัดสร้างเพื่อเป็นพุทธบูชา ณ. วัดบวกครกเหนืออำเภอสารภีจังหวัด
เชียงใหม่ และเป็นโอกาสที่ดิฉันจะได้นัดสัมภาษณ์ศิลปินที่ ดิฉันชื่นชม
นั่นคือกิจกรรมต่างๆของเขาที่เขาได้ช่วยเหลือสังคมไทยควบคู่ไปกับงาน
วาดภาพงานออกแบบงานปั้นพระพุทธรูปของไทย การสอนวาดรูปและการ
เป็นช่างภาพที่ไม่เคยหยุดยั้งในการสร้างสรรค์  ผลงานของเขามีให้เห็น
อย่างต่อเนื่อง

วิศเวศ วัฒนสุข นำภาพวาดด้วยฝีมือตนเองเป็นภาพพระบรมวงศานุวงศ์ใน
ราชวงศ์จักรีที่สวยงาม ซึ่งเป็นภาพพิมพ์จากต้นฉบับ  เพื่อเผยแพร่ให้กับ
หน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชนโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายและนำไปใช้ตกแต่ง
สถานที่โดยลงทุนลงแรงด้วยการเลือกภาพที่เหมาะสม มีการนำไปใส่
กรอบอย่างเรียบร้อย ด้วยค่าใช้จ่ายส่วนตัวของเขา ในวันพิเศษเช่น วันพ่อ
วิศเวศ วัฒนสุข ไปเยี่ยมคนเจ็บป่วยในโรงพยาบาล ไปเยี่ยมผู้ป่วยทุกปี
เพื่อมอบภาพพิมพ์รัชกาลที่ 9 ให้กับพลเรือนและทหารตำรวจที่เจ็บไข้

น่าแปลกใจมาก ที่ในปีต่อ ๆ มาเขากลับมารับเงินจากผู้คนและหน่วยงาน
ต่างๆ วัดและองค์กรการกุศลเพื่อสนับสนุนให้เขาทำกิจกรรมเช่นนี้

ผมทำงานศิลปะควบคู่ไปกับการสอนศิลปะมานานตั้งแต่เรียนจบคณะ
จิตรกรรมที่มหาวิทยาลัยศิลปากรงานที่ทำอย่างต่อเนื่องคือการสร้างภาพ
บุคคลเหมือนจริง

ถ้าถามถึงแรงบันดาลใจในการทำศิลปะสำหรับผม สิ่งนั้น คือ "ความรัก"
ตอนเป็นเด็กผมวาดรูปเพราะผมชอบศิลปะ ผมชอบความงามตามธรรมชาติ
ไม่ว่าจะเป็นคนสัตว์สิ่งของหรือสิ่งของรอบตัว ดังนั้นผมจึงเติบโตขึ้นมาใน
ฐานะศิลปิน

ความรักสามารถสร้างความมหัศจรรย์ในงานศิลปะ มีอยู่คราหนึ่งที่คณะ
จิตรกรรมมหาวิทยาลัยศิลปากร ซึ่งผมเรียนจบมา ท่านคณบดีได้เชิญ
ตัวแทนศิษย์เก่าทุกรุ่นมาวาดภาพเพื่อรำลึกถึงในหลวงไม่กี่สัปดาห์
หลังจากในหลวงสวรรคต คณะได้ให้เวลาศิลปินศิษย์เก่าแต่ละรุ่นส่ง
ตัวแทนมาวาดภาพขนาดสองเมตรคูณสองเมตรโดยมีเวลา จำกัด สามวัน
แต่งานออกมาสวยสดงดงาม

ในขณะที่สร้างสรรค์ งาน ผมไม่รู้ว่าพลังงานของผมมาจากไหนไม่หยุดพัก
ไม่กินอะไรเลย สำหรับผมมันคือความมหัศจรรย์ของการสร้างสรรค์ผลงาน
ศิลปะที่ทำมาจากความรัก

แรงบันดาลใจในการทำงานศิลปะในปัจจุบัน ที่ผ่านมาเราทุกคนต่างเป็น
ผู้รับผลงานจากในหลวงรัชกาลที่ 9 มาตลอดชีวิต และเจ้านายทุกคนใน
ราชวงศ์จักรีทำงานหนักเพื่อคนไทยทุกคน เวลาในการสร้างสรรค์งาน
ศิลปะมาตลอดชีวิตของผม  จึงอยากเป็น "ผู้ให้" ด้วยการสร้างสรรค์
ผลงานภาพวาดเพื่อรับใช้สถาบันพระมหากษัตริย์ประเทศชาติและ
สังคมไทยอย่างเต็มที่เท่าที่ศิลปินอย่างผมจะทำได้

JY.คุณมีภาพวาดสำคัญที่อยากให้ ผู้อ่าน ได้ดู หรือออกงานออกแบบ
อื่นๆหรือไม่?

WW.ภาพงานของผมส่วนใหญ่เป็นภาพ ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
และสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ผลงานล่าสุดจะเป็นภาพในหลวง
รัชกาลที่ 9 และพระราชินีประดิษฐาน ณ. ห้องประชุมใหญ่ธนาคารอาคาร
สงเคราะห์สำนักงานใหญ่   ก่อนหน้านี้ได้รับความกรุณาจากคุณฉัตรชัย

ศิริไล กรรมการผู้จัดการที่กรุณามอบหมายงานสำคัญนี้อีกครั้ง

ธนาคารอาคารสงเคราะห์เป็นอีกองค์กรหนึ่งที่เปิดโอกาสให้ผมได้เข้าร่วม
แสดงผลงานศิลปะและมีโอกาสถวายเงินแด่ในหลวงรัชกาลที่ 9 เนื่องใน
โอกาสราชาภิเษกสมรสครบ 60 ปีเมื่อวันที่ 28 เมษายน 2553

ตอนนั้นผมเป็นเจ้าหน้าที่ประสานงานฝ่ายสื่อสารองค์กรของธนาคาร มี
นิทรรศการศิลปะเฉลิมพระเกียรติครั้งนี้ที่สยามพารากอน ภาพวาดทั้งหมด
ของผม ซึ่งเป็นภาพของในหลวงรัชกาลที่ 9 และพระราชินีรวมทั้งภาพของ
สมเด็จเจ้าฟ้าในราชสกุล มหิดลทุกพระองค์ รวม 12 ภาพและผมได้สร้าง
ภาพขนาดใหญ่ เป็นภาพครอบครัวของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ประกอบด้วย
พระรูปของล้นเกล้าทั้ง 2 พระองค์ และ เจ้าฟ้าทั้ง 4 พระองค์

อาจจะเป็นความบังเอิญ หรือเป็นความโชคดีที่ผลงานส่วนใหญ่ที่ผ่านมา
ของผม ที่มีโอกาสได้วาดภาพของพระราชวงศ์บ่อยๆ คนแรกที่มีโอกาส
วาดภาพให้คือสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนากรมหลวง
นราธิวาสราชนครินทร์เมื่อปี 2542

อีกหนึ่งผลงานคือภาพวาดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่9
และพระราชินี ที่ประมูลในวาระ ครบรอบ ราชาภิเษกสมรสครบ 50 ปี  ตอน
นั้นชนะประมูล 1 ล้านบาท

JY. ช่วยเล่าเกี่ยวกับชีวิตของคุณประวัติการเรียน ครอบครัวงานที่ทำและ
ประสบการณ์กับนักออกแบบและวาดภาพ?

WW.จะแปลกมั้ยครับ ผมชอบศิลปะรักการวาดภาพ แต่เรียนสาย
วิทยาศาสตร์ จบการศึกษาตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาจนถึงมัธยมศึกษาตอน
ปลายแม่ของผม อยากให้ ผมเรียนเพื่อจะเป็นแพทย์ ผมเป็นเด็กสาย
วิทยาศาสตร์จนจบ ในช่วงประถมศึกษาและมัธยมต้นผมเป็นตัวแทนของ
โรงเรียนเพื่อเข้าแข่งขันศิลปะบ่อยครั้งซึ่งส่วนใหญ่ได้รับรางวัลเสมอ ผม
ชอบออกแบบภาพ สร้างการ์ตูนและถ่ายเอกสารไปขายที่โรงเรียน และ
ด้วยความหลงใหลในการวาดภาพ 'นางสาวไทย'ที่สวยงามมาตั้งแต่เด็ก
ความฝันของผมก็เป็นจริงในปี พ.ศ. 2546 หลังจากจบคณะจิตรกรรมได้
สามสี่ปีผมโอกาสได้ทำงานกับกองประกวดนางสาวไทย

ผมเป็นคนที่ไม่เคยปิดตัวเอง ที่ใฝ่ฝันอยากเป็นอาจารย์เหมือนคุณแม่  เป็น
คนชอบดูนางงามเคยเป็นสมาชิกนางามหรือแม้แต่ทีมผู้จัดการประกวด
นางงาม หรือที่ปรึกษากองการแข่งขันความใฝ่ฝันอยากเป็นช่างภาพ และ
ผมมีโอกาสเป็นช่างภาพสมัครเล่นและนักข่าวตลอด 10 ปีที่ผ่านมา
นอกเหนือจากการถ่ายภาพประกวดนางงามในประเทศ ได้มีโอกาส
ถ่ายภาพนางงามนานาชาติไม่ว่าจะเป็น Miss World ที่ซานย่า เกาะ
ไหหลำ Miss International in Japan   Miss Tourism Queen
International ในประเทศจีนถือเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม เพราะการ
ถ่ายภาพนางงามไม่ใช่เรื่องง่ายโดยเฉพาะภาพบนเวที แสงและเสียงจะ
ปรับเปลี่ยน การรับแสงตลอดเวลา การถ่ายภาพบุคคลการถ่ายภาพ
นางงามเราต้องถ่ายทอดสุนทรียภาพของผู้หญิงหรือตัวตนในแบบนั้น ๆ
สำหรับตัวผมเอง ทุกอย่างที่กล่าวไปนั้น ทุกอย่างก็เป็นงานศิลปะเช่นกัน

JY.คุณช่วยเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับการแสดงหรือเหตุการณ์ที่น่าประทับใจ
ได้ไหม?

WW.ผมประทับใจงานศิลปะ ที่เป็นได้เป็นคนที่ได้ทำผลงานทุกชิ้น. แต่มี
เหตุการณ์ที่น่าประทับใจมากคือ ประมาณสองปีที่แล้วผมได้รับโทรศัพท์
จากพี่คนหนึ่งที่ตามหาผม  ท่าน ต้องการให้ผมวาดภาพเหมือนของอีกครั้ง  
นำไปติดตั้งที่สำนักงาน ก.ล.ต. หรือสำนักงานคณะกรรมการกำกับ
หลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์

ต่อมาผมรู้สึกประหลาดใจมาก ได้เรียนรู้ว่ามีภาพที่ผมเคยวาดมาก่อน เป็น
ภาพโปรดที่วางไว้ในห้องทำงานที่ท่าน เป็นผู้บริหารตลอด 10 ปีที่ผ่านมา
มันทำให้ศิลปินรุ่นใหม่อย่างผมมีกำลังใจในการทำงานมาก ผมภูมิใจมากที่
ได้เป็นที่ชื่นชอบของผู้ใหญ่ ชื่นชมในผลงานของเรามากว่าสิบปี และ
เจ้าของภาพ ยังคงต้องค้นหาเราและให้เราได้พบกับผลงานที่ผ่านมา
เช่นกัน

อีกหนึ่งผลงานที่น่าประทับใจคือการได้มีโอกาสออกแบบและสร้าง
พระพุทธรูปปางนาคปรกถวายในโอกาสนี้โดยสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา
สยามบรมราชกุมารี วันที่ 2 เมษายน 2558ในครั้งนี้ผมได้รับมอบหมาย
จากสมาคมนักเรียนเก่าจิตรลดาให้ออกแบบและดำเนินการอาคาร โดยมี
การสร้างพระพุทธนาคินทรารักษ์. พระพุทธรูปหน้าตักกว้าง 60 นิ้ว
ประดิษฐานอยู่ทางด้านซ้ายของทางเข้าเมืองน่านฝั่งตรงข้ามพระตำหนัก
ทองน้อยรวมทั้งสร้างพระพุทธนาคินทรารักษ์จำลองหน้าตัก 5 นิ้วสำหรับ
ประชาชนทั่วไป ได้เช่าบูชาในงานบุญครั้งนั้นด้วย. ราคาเช่าบูชาเมื่อ5 ปีที่
แล้วประมาณ 20,000 บาท แต่ปัจจุบันมูลค่าการเช่าบูชาของพระพุทธรูป
องค์นี้สูงถึง 200,000 บาทผมภูมิใจในการออกแบบและสร้างพระพุทธรูป
มาก ประสบความสำเร็จเกินคาด

JY.แล้วอนาคตและเส้นทางของศิลปะจะเป็นอย่างไร ?

WW.เมื่อผมรู้ตัวว่าผมอยากทำงานศิลปะในฐานะผู้ให้มากกว่าผู้รับผมจึง
ทำงานศิลปะจากโครงการ Art For Father ต่อไป ผมตั้งใจจะวาดภาพ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 และมอบให้กับโรงพยาบาล

ภูมิพลในโอกาสครบรอบ 72 ปีของโรงพยาบาลในปี 2564 ตึกผู้ป่วยหลัง
ใหม่และอีกภาพ: ผู้อำนวยการโรงพยาบาลขอให้ผมออกแบบ ติดตั้ง
ภายในบริเวณโถงต้อนรับของโรงพยาบาลอาคารคุ้มเกล้า

ยังมีอีกหนึ่งโครงการที่เป็น นิทรรศการเดี่ยว" พระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์
จักรีและขัติยนารีแห่งสยาม" เพื่อนำรายได้จากการจัดนิทรรศการจัดซื้อ
เครื่องฟอกไตและอุปกรณ์ทางการแพทย์เพื่อบริจาคให้กับโรงพยาบาลใน
ชายแดนใต้ 3 โรงพยาบาลที่ในหลวงรัชกาลที่ 9สร้างขึ้นหรือตาม
โรงพยาบาลที่ขาดแคลนอุปกรณ์ทางการแพทย์ดังกล่าว ถวายเป็นพระราช
กุศลผ่านโครงการหรือหน่วยงานอยากวาดภาพรัชกาลที่ 10 ในอดีต
พระมหากษัตริย์หลายพระองค์ทำประโยชน์ให้กับประเทศของเราอย่าง
มากมาย ผมอยากให้คนรุ่นหลังตระหนักถึงชาติไทยว่าการเดินทางของคน
ไทยไม่ได้เพิ่งเริ่มต้นเมื่อเราเกิด เราไม่ควรลืมรากเหง้าของเราเอง

ผมได้มีโอกาสทำงานในด้านอื่น ๆ อีกมากมายตามความใฝ่ฝันที่เคยมี เลย
ต้องหันกลับมาถามตัวเองว่าเราอยากทำอะไรในชีวิต แม้ว่าตลอดเวลาผม
ยังคงทำงานวาดภาพและงานศิลปะอย่างต่อเนื่อง แต่ผมยังรู้สึกว่าผมไม่ได้
อยู่ในจุดสูงสุดของงานศิลปะที่ตั้งใจเอาไว้ ผมไม่ได้เดินในเส้นทางศิลปะ
อย่างเต็มตัว ผมเคยชินกับการมีผลงานระดับประเทศแสดงงานบางอย่าง
แต่มันก็เหมือนกับการจุดพลุดอกไม้ไฟแล้วก็หายไปลับไป

เพื่อนรุ่นเดียวกันของผมบางคนก็อยู่ในแวดวงศิลปะอยู่ตลอดเวลาอย่าง
สวยงาม หรือบางคนก็ยังไม่ถึงจุดสูงสุดเหมือนกัน แท้จริงแล้วมนุษย์ไม่มี
ข้อจำกัด ในการทำงาน บางคนอาจจะคิดว่าอายุเลยวัยกลางคนแล้ว น่าจะ
เป็นเรื่องยากที่จะมีชื่อเสียงเพราะมีศิลปินรุ่นใหม่มากมาย เกิดขึ้นทุกวัน แต่
มาตอนนี้จากประสบการณ์ของตัวเอง ผมคิดว่าไม่มีกฎเกณฑ์ใด ๆ ไม่มีคำ
สอนในศาสนาใดที่กล่าวว่า ขีดจำกัด ของการทำงานของมนุษย์จะหยุดลง
ตั้งแต่อายุยังน้อยหรืออายุมาก แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านศิลปะหากเรา
เปิดกว้างที่จะอยากให้ตัวเองมีชื่อเสียงหรือประสบความสำเร็จในเส้นทางนี้
คุณก็ต้องทำมันให้ได้ ทำจนกว่าจะมีคนหันมาสนใจคุณ ชื่นชมผลงานของ
คุณ ไม่ว่าคุณจะอายุ 50ปี 60ปีหรือ 70ปี ผมคิดว่าปลายทางเดียวกัน แค่
เรากลับมาเชื่อมั่นในตัวเอง ศรัทธาที่แท้จริงในงานของคุณความสำเร็จของ
ทุกคนจะอยู่ไม่ไกลเกินไป