|
เป็นเวลานานแล้ว นั่นเป็นความตั้งใจและความต้องการอย่างมากที่จะไปเยี่ยมคุณ
วิสูตร เจริญพร อาจารย์ผู้สอนวาดรูปของดิฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตอนที่เขา
ย้ายจากกรุงเทพมาเชียงใหม่เมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา เขาพักอาศัยที่บ้านของพ่อแม่
บริเวณชายหาดของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ทางภาคใต้ของประเทศไทยซึ่งเป็น
สถานที่เขาเติบโตมา สิ่งที่สร้างความประทับใจให้กับดิฉันก็คือสิ่งที่สร้างความ
ประทับใจให้กับเขาและครอบครัวจนใช้เวลามากมายอาศัยอยู่ในเชียงใหม่ สำหรับ
ดิฉันแล้วนี่เป็นเรื่องน่าแปลกใจมาก
คุณวิสูตรบอกกับดิฉันว่า "อากาศในเชียงใหม่ดีมาก ฤดูทั้งสาม ร้อน ฝนและหนาว
นั้นเหมาะสม สิ่งนี้เป็นความเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติที่เติมสีสันให้กับชีวิตคน
ภูเขาที่นี่มีเสน่ห์มาก สวยงามและขนาดกำลังดี ความงามของสีในบริเวณพื้นที่นี้
และธรรมชาติสามารถเก็บเอาไว้บนผืนผ้าใบในวิถีทางที่สมบูรณ์" ดิฉันเห็นด้วยกับ
ความเห็นของเขาและเมื่อดิฉันไปเยี่ยมเขาก็ได้เห็นภาพเขียนรูปดอยหลวงเชียง
ดาวและดอยอินทนนท์ซึ่งสวยงามมากและได้แสดงความทรงจำที่เขาหวงแหนไว้
อย่างชัดเจน
คุณเพ็ญจันทร์ เปรมวุฒิ ภรรยาของเขาก็เป็นศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยศิลปากรที่จบ
การศึกษาในปีเดียวกันกับสามี ทั้งคู่เป็นลูกศิษย์ของศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี
(คอราโด เฟอโรชี่) ช่างปั้นที่มีชื่อเสียงจากเมืองฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลีผู้ซึ่ง
ได้รับการขนานนามว่าเป็น"บิดา"ของศิลปกรรมร่วมสมัยในประเทศไทย ท่านเคย
กล่าวเอาไว้ว่า "ศิลปะนั้นอยู่ไปตลอดกาลแต่ชีวิตนั้นแสนสั้น"
ไม่เพียงแต่คุณวิสูตรจะเป็นช่างปั้นพระพุทธรูปที่มีชื่อเสียงเท่านั้นแต่เขาก็ยังเป็น
ช่างเขียนภาพที่โดดเด่นคนหนึ่งในประเทศไทยและเป็นที่รู้จักในระดับสากล
หลานสาวของเขา คุณดารณี เจริญพร จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยราชภัฎใน
กรุงเทพมหานครเมื่อสองปีที่แล้วก็เป็นนักเขียนภาพเช่นกัน คุณดารณีเป็นคนที่ขับ
รถพาคุณวิสูตรมาเยี่ยมดิฉันหลายครั้งในปีที่ผ่านมา จากครอบครัวที่มีพรสวรรค์นี้
ดิฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับงานศิลปะและการรับประทานอาหารแมโครไบโอติกส์ซึ่งเป็น
ทางเลือกที่มีค่าสำหรับการมีชีวิตที่มีสุขภาพดีและมีความสุข พวกเขายังเป็นแรง
บันดาลใจให้ดิฉันเปลี่ยนรูปแบบและจัดเตรียมบ้านให้เป็นแบบที่ศิลปินพึงจะทำ
คุณวิสูตรชอบที่จะออกกำลังกายอย่างมากด้วยการถีบจักรยาน และนี่เป็นวิธีที่ดิฉัน
พบเขาที่สนามกีฬาสมโภชเมืองเชียงใหม่ 700 ปี ดิฉันกลายเป็นลูกศิษย์ของเขา
ภายหลังที่ดิฉันเดินทางกลับมาจากบาหลี ดิฉันบอกกับเขาว่าดิฉันจะเขียนสิ่งที่ได้
เห็นมาจากบาหลี และเขาก็ตกลงที่จะตรวจงานของดิฉันอยู่หลายเดือนจนกระทั่ง
ดิฉันหยุดเขียนภาพ ซึ่งเมื่อตอนนั้นดิฉันได้วาดภาพเขียนสีน้ำมัน 78 ภาพในกรอบ
ผืนผ้าใบหลายขนาด
เมื่อดิฉันได้ทราบว่าคุณวิสูตรไม่สบายแต่เขาปฏิเสธให้ดิฉันไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล
แต่อย่างไรก็ตาม ในช่วงกลางเดือนแรกของปีพ.ศ. 2553 เขาได้เข้าโรงพยาบาล
อีกครั้งแต่ในครั้งนี้เขายอมให้ดิฉันไปพบเขาที่นั่น ดิฉันรู้สึกยินดีมากและพบว่า
เพื่อนเขาหลายคนก็มาเยี่ยมเช่นกัน เขาเปลี่ยนไปแล้ว เขารู้สึกยินดีที่เจอดิฉันและ
บอกว่าเขาได้สร้างบ้านอีกหลังหนึ่งไว้ใกล้กับบ้านเดิมเพื่อการพักผ่อนและรักษาตัว
เขาเสนอให้ดิฉันไปเยี่ยมบ้านเมื่อไหร่ก็ได้เมื่อเขาอยู่ที่บ้านหลังจากออกจาก
โรงพยาบาล
เส้นทางสู่แม่มาลัย-ปาย
ดิฉันขับรถไปที่นั่นเป็นระยะทาง 70 กิโลเมตรในวันท้องฟ้าปลอดโปร่ง ดิฉันได้มี
โอกาสได้เห็นบ้านของศิลปินที่เป็นประธานของโครงการบ้านและที่ดิน
รวมทั้งพื้นที่ๆสโมสรสนามกอลฟ์ที่เรียกว่าเวียงพิงค์ วิลล่า กอลฟ์คลับที่พึ่งจะขาย
ให้กับบริษัทโครงการแลนด์แอนด์เฮ้าส์
ในที่สุดดิฉันก็มาถึงบ้านหลังจากที่หลงทางไปหลายกิโลเมตรและขับย้อนกลับมา
ในเส้นทางที่ถูกต้องได้ในที่สุด จากถนนสายหลักดิฉันเห็นบ้านที่มีจักรยานหลาย
คันก็แน่ใจแล้วว่าเป็นบ้านของเขา ผู้หญิงคนหนึ่งยืนทักทายดิฉันจากระเบียงบ้าน
ดิฉันและบุตรชายทักทายตอบก็เห็นภาพวาดดอกไม้บนผนังมากมาย เธอก็คือคุณ
เพ็ญจันทร์ ภรรยาของคุณวิสูตร
ดิฉันและบุตรชายเดินไปรอบบ้านแต่ละหลังที่มีเปียโนอยู่ที่ระเบียง ดังนั้นคุณเพ็ญ
จันทร์และดิฉันมีการพูดคุยกันเกี่ยวกับงานศิลปะของจังหวัดเชียงใหม่
คุณเพ็ญจันทร์ชอบวาดรูปดอกไม้ในขณะที่คุณวิสูตรชอบวาดภาพทิวทัศน์ น่า
แปลกใจมากที่ภาพเขียนจากครอบครัวนี้ขายได้ทั้งหมดในห้องแสดงภาพ เมื่อใดก็
ตามที่มีงานนิทรรศการเกิดขึ้น ภาพเขียนทั้งหมดถูกจองไว้ตลอดเวลา
ภายหลังจากนั้น คุณดารณีก็พาดิฉันไปห้องทำงานและห้องแสดงภาพ ดิฉันเห็น
ภาพเขียนรูปเรือหลายแบบอยู่ข้างทะเลในกรอบผ้าใบขนาดเล็กและภาพเขียนรูป
ทะเลขนาดใหญ่ของคุณวิสูตร และรูปภาพน่ารักของคุณเพ็ญจันทร์ ดิฉันรู้สึกมี
ความสุขที่ได้มาเยี่ยมศิลปินที่ยิ่งใหญ่และอ่อนน้อมถ่อมตนในจังหวัดเชียงใหม่
ในตอนเช้าอุณหภูมิ 7 องศาเซลเซียส แสงแดดและสายลมเสียงเพลงแห่งขุนเขา
ที่หมายถึงความสุขในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่
|
